18 mozos sobreviventes piden ao mundo que acabe coa violencia infantil
Todos os días, millóns de nenos en todo o mundo sofren situacións de violencia que deixan cicatrices indelebles que lles acompañan durante toda a súa etapa adulta.
Moitas veces, as atrocidades quedan no ámbito privado e son invisibles para a sociedade.
18 mozos de diferentes países decidiron facer visible o invisible e pedir aos líderes mundiais que poñan fin á violencia contra todos os nenos do mundo.
Este é a súa mensaxe:
"Aos líderes mundiais,
Cada 5 minutos, nalgún lugar do mundo, un neno morre por mor da violencia. Somos 18 mozos de diferentes países do mundo, sobreviventes da violencia, a dor e o abuso.
Hai millóns de nenos como nós.
Vímonos obrigados a fuxir das nosas casas, loitar como nenos soldados e traballar como escravos domésticos. Sufrimos violacións, golpes e ataques en nosas propias comunidades. Vivimos en primeira persoa o asasinato dos nosos pais, familiares e amigos. Recordos aterradores que nos revolven o estómago.
Ningún neno debería empezar así a súa vida.
En setembro, os líderes mundiais reunirédesvos para establecer os novos Obxectivos de Desenvolvemento para os próximos 15 anos. Como mozos cidadáns do mundo, pedímosvos que, xuntos, construades un mundo máis seguro para os nenos.
Esperamos que chegue o día no que os únicos negróns que teñan os nenos sexan os que se fagan xogando no patio.
Debedes actuar xa para pór fin á violencia contra os nenos.
Non esperedes nin cinco minutos máis. As nosas vidas dependen diso."
Estas son algunhas das súas testemuñas:
VIOLENCIA INFANTIL EN SUDÁN Do SUR: "CANDO SáQUENme A BALA, SENTIReime SEGURO"
Boto* é un mozo de 16 anos de
Sudán do Sur que está a recibir tratamento para extraerlle unha bala do pescozo. Disparáronlle cando loitaba en Facción Cobra, un
grupo armado do país. "Cando me saquen a bala, sentirei seguro. Se me atopo ben despois da miña operación e podo
ir ao colexio, convertereime en doutor ou líder da miña comunidade. Poida que sexa unha persoa importante. Non quero vivir máis enfrontamentos e
non quero ser soldado. Quero ser doutor e axudar á xente", di.
VIOLENCIA INFANTIL EN PORTUGAL: "SENTÍAme CULPABLE Do SeU COMPORTAMENTO"
Con pouco apoio familiar, Alice, unha moza de 18 anos de Portugal, acabou nunha relación na que sufriu violencia física e psicolóxica. "Os xogos mentais e a presión psicolóxica facíanme sentir culpable. Sentíame responsable do seu comportamento, aínda que sabía que eu non estaba a facer nada malo. Cando finalmente decidín pór fin á violencia psicolóxica e facerlle fronte, empezou a violencia física: empuxóns, labazadas e agarrones, entre outras cousas", conta.
VIOLENCIA INFANTIL EN GAZA: "Ao REGRESAR, NOn QUEDABA NADA Da nosA VIDA ANTERIOR"
"Na última guerra na Franxa de Gaza, os avións israelís bombardearon os arredores da miña casa e a xente empezou a berrar e gritar. A miña familia decidiu fuxir da zona. Regresamos despois de pasar un mes de medo e desprazamento. Non atopamos nada da nosa vida anterior... Sinto segura cando podo durmir na miña cama sen medo a espertar coa noticia dunha nova guerra", di Sabreen, unha moza de 15 anos do Estado de Palestina.
Únete ao noso movemento contra a violencia infantil
Se ti tamén queres sumarche ao chamamento destes mozos por un mundo sen medo para os nenos, podes unirche ao noso movemento contra a violencia infantil.
