Todos somos Malala

Por Ildefonso González, Responsable de Publicacións e Fotografía de UNICEF España  

A maioría de nós vivimos unha infancia sen medo, sen ese medo con maiúsculas que nos priva de liberdade. Tiñamos medo, xeralmente infundado, ao home do saco, a falar con estraños, a que nos desen caramelos envelenados á porta do colexio...

Malala Yousafzai, unha adolescente paquistaní de 15 anos, convivía a diario cun medo moito maior e máis real.

"Mentres ía á escola escoitei un home dicir: voute matar". Malala estaba ameazada de morte por terroristas talibáns por denunciar nun blog as atrocidades que cometían na súa rexión, o val do Swat (norte de Paquistán), como prohibir a educación das nenas, eatacar e destruír numerosas escolas.  

Malala non se amedrentou e sempre se negou a levar escolta. Acudía a diario ao colexio, satisfacendo un dereito que para consentidos como eu era unha obriga, pero do que se ven privados uns 61 millóns de nenos (máis da metade nenas) no mundo en desenvolvemento.
 
A maior parte destes nenos encóntranse en África subsahariana e o sur de Asia, sobre todo en países que sofren conflitos armados como Paquistán. A educación achega ás nenas maior capacidade para adoptar un papel máis activo na toma de decisións, para defenderse do VIH/SIDA e do matrimonio infantil, para alimentar e proporcionar un ensino mellor aos seus fillos... Negala é negar os dereitos fundamentais e a igualdade entre os xéneros, é negar o desenvolvemento dos individuos e das sociedades.Fóra do colexio, Malala convertérase nunha abandeirada da liberdade. A súa voz, infantil pero firme, e as súas conviccións, tan obvias, para a maioría pero tan dolorosas para unha minoría radical, escoitábase en conferencias, en estudios de televisión, alí onde se lle reclamase. O ano pasado recibira o Premio Nacional da Paz no seu país. Fora do colexio tamén, á porta, Malala e outras dúas compañeiras foron tiroteados o 8 de outubro por terroristas talibáns, pouco antes dos cales se celebrase por primeira vez o Día Internacional da Nena. Paréceme que todos os nenos, e todos nós, que o fomos ou que aínda o somos, recibimos tamén un disparo ese día.  
 
Dende UNICEF condenamos o atentado e pedido a todas as partes que se unan ao noso traballo diario derespectar e facer respectar os dereitos de todos os nenos, incluíndo o acceso á educación nun ambiente seguro e protector."Teño dereito á educación, a xogar, a cantar, a ir ao mercado, a que se escoite a miña voz," dicía Malala. E así será, porque Malala se recupera do balazo na cabeza nun hospital. Xa pode erguerse e os médicos confían en que volverá falar cando dentro dunhas semanas lle retiren o tubo co que agora respira artificialmente. As súas dúas compañeiras, tamén feridas, están fóra de perigo.