Visita do Papa a República Centroafricana, onde un millón de nenos necesitan axuda urxente
Case 3 anos despois de que estalase o conflito República Centroafricana, 1,2 millóns de nenos necesitan axuda humanitaria urxente.
Este país, que estes días se
prepara para recibir ao Papa, sofre a diario as
devastadoras consecuencias da violencia. Desde UNICEF queremos
aproveitar a ocasión para lembrar ás partes en conflito que
garantan ás organizacións humanitarias a
posibilidade de acceder ás zonas máis afectadas pola crise.
"As necesidades
humanitarias son abafadoras. Para poder atendelas
necesitamos que nos dean acceso e un apoio moito maior por parte dacomunidade internacional", di Mohamed Fall,
representante de UNICEF en República Centroafricana.
Desde UNICEF calculamos que máis
de 2 millóns de nenos víronse afectados desde que
se iniciou a violencia en decembro de 2012. Unha violencia que se
intensificou de maneira especial un ano despois, provocando odesprazamento de centos de miles de persoas cara aBangui, a capital do país.
REPÚBLICA CENTROAFRICANA: MÁiS DE 400.000 DESPrAZADOS INTERNOS
Actualmente, 400.000
persoas atópanse desprazadas dentro do país e máis de500.000 viven refuxiadas nos países veciños. En
setembro deste ano, a intensificación dos enfrontamentos xerou39.000 novos desprazados en Bangui.
A inseguridade e a
escaseza de fondos seguen poñendo en risco as actividades
humanitarias, que a miúdo sofren ataques que impiden a distribución
da axuda nas zonas do interior do
país.
Mesmo nas áreas que non están
afectadas directamente o conflito, as comunidades seguen
necesitando apoio. Ao redor dun terzo da poboación non tenacceso a auga potable e o 41% dos nenos menores de
5 anos sofre desnutrición crónica.
A pesar da magnitude da
emerxencia, en UNICEF só recibimos o 50% dos 70 millóns de
dólares que necesitamos para proporcionar axuda
humanitaria para este ano 2015.
REPÚBLICA CENTROAFRICANA: UNhA HISTORIA INSPIRADORA
CandoPatricia Dougueoua decatouse de que tan só a 9 quilómetros do centro de Bangui os nenos non ían ao colexio (entre outras causas, pola guerra) pensou que tiña que facer algo. O pobo de Gbabili nunca tivo escola e, á máis próxima, que estaba a 4 quilómetros, só podían ir os alumnos máis avantaxados. Por iso, a maioría dos nenos traballaban nas granxas familiares, ou pescando ou no mercado.O ano pasado, Patricia abriu unha
escola nunha gran tenda de campaña. Os materiais
achegábanos os pais, e os 5 profesores eran voluntarios. Dos200 alumnos da escola, só 50 foran a clase
antes.
"Quedei orfa cando era moi
pequena e só logrei ter éxito na vida grazas á miña
educación. Quero que estes nenos teñan as mesmas
oportunidades que eu", di Patricia.
Ti tamén podes ser comoPatricia e axudar a moitos nenos deRepública Centroafricana. Colabora!