UNICEF exhorta ao Foro de Davos a que poña os nenos no máis alto da axenda mundial

A organización da ONU para a infancia presenta unha axenda para despois de 2015 dedicada a poñer fin á violencia, ás mortes previbles e á pobreza entre os nenos aos cales é máis difícil atender

Na véspera do Foro Económico Mundial, UNICEF esbozou unha ambiciosa Axenda para todos os nenos que debe impulsar as metas de desenvolvemento sostible para despois de 2015, segundo dixo a organización.

Nun momento no que líderes de todos os sectores se reúnen en Davos, UNICEF está a exhortar a comunidade mundial a que considere á infancia como unha prioridade nos novos Obxectivos de Desenvolvemento Sostible, unha folla de ruta para o progreso humano nos próximos 15 anos que impulsará o investimento e a acción en todo o mundo. Os obxectivos debateranse e aprobarán na Asemblea Xeneral das Nacións Unidas en setembro.

"O mundo logrou un progreso importante nos últimos 15 anos, e non obstante millóns de nenos seguen aínda marxinados", dixo Yoka Brandt, Directora Executiva Adxunta de UNICEF. "Isto ofrécenos unha grande oportunidade para chegar aos nenos que se quedaron atrás. As decisións e os investimentos que fagamos hoxe determinarán o futuro desta xeración e das vindeiras".

A Axenda para todos os nenos establece sete prioridades que abranguen unha gama de temas que a organización di que se debe abordar nas novas metas de desenvolvemento.

1.   Poñer fin á violencia contra os nenos. Case 1.000 millóns de nenos menores de 15 anos sofren castigos físicos de forma habitual, e unha cuarta parte de todas as nenas de 15 a 19 anos sofren violencia física. Aínda que a violencia contra os nenos é a miúdo invisible, as súas repercusións sobre os nenos e as súas sociedades son profundas e de longo alcance. Debido a que a violencia contra os nenos é un problema universal, o investimento na protección dos nenos contra a violencia, o abuso, o abandono e a explotación debe ser unha prioridade mundial.

2.    Conseguir que o fin da pobreza infantil sexa o elemento central da erradicación mundial da pobreza. Debido a que preto de 570 millóns de menores de 18 anos viven por debaixo do albor internacional de pobreza (1,25 dólares ao día), a metade das persoas que viven na pobreza extrema no mundo son nenos. A pobreza na infancia é a miúdo a causa fundamental da pobreza na idade adulta. Sen acceso aos servizos de saúde, nutrición, auga e saneamento, vivenda e educación, este ciclo da pobreza seguirá perpetuándose.

3.   Poñer fin ás mortes previbles de nenos e nais. Os nenos do 20% dos fogares máis pobres teñen o dobre de probabilidades de morrer antes de cumprir cinco anos que os do 20% máis ricos, e case tres veces máis probabilidades de sufrir baixo peso ou de caer enfermos. A creación de mellores sistemas de saúde e unha mellor distribución dos recursos para chegar aos nenos e nais máis vulnerables permitirán salvar vidas, fortalecer as familias e apoiar o crecemento sostible.

4.    Poñer máis atención á adolescencia, a segunda década da vida. Os avances alcanzados na primeira infancia pódense consolidar ou perder durante a adolescencia, pero os adolescentes están excluídos con frecuencia da planificación e os servizos. Investir na súa aprendizaxe e na promoción de estilos de vida saudables, entre outros esforzos, axudará a protexer os adolescentes contra a enfermidade e a violencia, e a preparalos mellor para a vida adulta.

5.   Aproveitar a revolución cada vez maior dos datos. A obtención de datos oportunos e fiables é crucial para identificar os nenos que máis o necesitan e establecer políticas específicas para mellorar as súas vidas. Os datos deben estar desagregados para axudarnos a ir máis alá das medias mundiais e nacionais, e ver cales son os nenos que se están a quedar atrás.

6.   Mellorar os investimentos en todos os nenos, especialmente os máis vulnerables e marxinados. Non só débense asignar suficientes fondos para a educación, a auga e o saneamento, a saúde e a protección social; para alcanzar os resultados máis sostibles, os fondos teñen tamén que estar dirixidos aos nenos e familias máis necesitados.

7.    Romper o ciclo das crises crónicas que afectan aos nenos. En 2014, 230 millóns de nenos vivían en zonas de conflito, e moitos máis víronse afectados polos desastres artificiais e naturais. A resposta mundial ás crises humanitarias debe centrarse non só nas necesidades urxentes a curto prazo, senón tamén na construción da capacidade de recuperación a longo prazo para axudar aos nenos e as súas familias a resistir as perturbacións futuras e poñer fin aos ciclos de crise aos que están expostos.

Para non malgastar os importantes avances logrados en favor dos nenos nos últimos 15 anos, e para que os países en crecemento poidan prosperar e as rexións con problemas alcanzar unha maior estabilidade, o mundo debe facer dos nenos a súa máxima prioridade.

"Non só debemos salvagardar o mundo para esta xeración de nenos, temos que asegurarnos de que poidan crecer para gozalo, dixo Brandt. "Todos temos un papel que desempeñar, os líderes políticos, as empresas e as organizacións, e os propios individuos e nenos, para impulsar o cambio en favor de todos os nenos e a construción dun mundo mellor para todos,".

UNICEF estableceu o hashtag #EVERYChild nas redes sociais para invitar os nenos e os adultos a apoiar a "Axenda para todos os nenos".

###

Nota para a redacción: UNICEF creou unha serie de páxinas informativas sobre as cuestións urxentes para a infancia que deberían incluírse na Axenda para o desenvolvemento despois de 2015. Estas páxinas pódense descargar aquí:http://www.unicef.org/post2015/files/P2015_issue_brief_set.pdf

Acerca de UNICEF

UNICEF promove os dereitos e o benestar de todos os nenos e nenas en todo o que facemos. Xunto aos nosos aliados, traballamos en 190 países e territorios para transformar este compromiso en accións prácticas, centrando especialmente os nosos esforzos en chegar aos nenos máis vulnerables e excluídos para o beneficio de todos os nenos, en todas as partes.