O Messi de Iemen
Non todo o mundo sabe que Lionel Messi, nado e criado no centro de Arxentina, sufría un atraso hormonal do crecemento cando era pequeno. Cando tiña 13 anos, mudouse a España para unirse ao FC Barcelona, que se fixo cargo do seu tratamento. Unha estrela nacía nese momento; o resto xa é historia.
Hoxe gustaríame falarvos doutro
fenómeno do fútbol: Rafik. Este mozo de 15 anos
vive en Saná, a capital de Iemen. Hai 8 anos, Rafik estaba a
xogar ao fútbol cando lle sorprendeu un bombardeo
aéreo. Perdeu unha perna e ao seu mellor
amigo.
Pero a historia deRafik non se reduce aos terribles recordos daquel
día. É unha historia de esperanza que demostra ata
onde pode chegar a forza de vontade dos nenos como el, que agora
vive nun colexio xunto a outras 40 familias que
tiveron que deixar as súas casas pola guerra.
Estes nenos demostran que o espírito humano nunca se dá por
vencido.
A determinación de Rafik para
seguir xogando ao fútbol conseguiu reunir a un grupo de nenos na
súa loita por sobrevivir ao conflito nun refuxio
arrasado pola fame e adesesperación. Coa única perna que queda e as súas
muletas, Rafik deu valor á veciñanza en tempo de caos.
MILLóNS DE NenOS DE iEMEN ESTÁN EN PErIGO
Os nenos son das persoas máis
vulnerables no conflito de Iemen. Ao redor de1,3 millóns están ameazados poladesnutrición aguda, entre eles, 300.000 corren
risco de sufrir desnutrición grave.
Desde UNICEF rexistramos 1.900
casos de nenos que morreron ou sufriron
amputacións por mor da guerra, que se intensificou en
marzo de 2015. En total, 7,3 millóns de nenos necesitan
protección. As violacións dos dereitos da
infancia neste país son cada vez máis graves.
Rafik é o heroe do barrio. Gañou
moitos partidos co seu equipo, pasando e controlando o balón cos
seus amigos no colexio de Saná no que se refuxian
dos bombardeos. Corre maratóns, xoga ao fútbol e está preparado
para ser o adestrador máis novo de Iemen.
E, como non,Messi é tamén o seu heroe e a súa
inspiración.
1,8 MILLóNS DE NenOS EN iEMEN NOn VAN Ao COLExIO
Máis de 100 nenos viven nesterefuxio temporal. Os nenos adoitan gozar cospartidos de fútbol e as nenas prefiren facermanualidades, debuxar ou faceractuacións. A súa arte reflicte a realidade que
lles tocou vivir, xa sexa a través dun cadro feito cos restos de
cristal dun bombardeo ou un debuxo que mostra como a guerra cambiou
a súa vida. Uns 1,8 millóns de nenos non van ao
colexio desde marzo.
Aínda que se reabriron14.500 escolas desde novembro, 1.500 permanecen
pechadas debido á inseguridade, o que deixa a 383.000 nenos
fóra de clase, sobre todo na rexión deSa'ada e Taiz. Uns 2,5
millóns de persoas tiveron que deixar as súas casas e
buscar lugares máis seguros a causa do incesante conflito.
Ao noso novo
campión non lle importa o que outros pensen sobre a súadiscapacidade. Este tenaz adolescente négase a
crer que as bombas e as balaspoden acabar co seu país ou coa súa esperanza na humanidade. Fai
falta ter un gran corazón para conseguir o que consegue este mozo
coas familias que lle rodean. El é o seu Messi e
un símbolo do fútbol para os nenos desprazados que
lles lembra tempos mellores e failles soñar cunmellor mañá.
De momento, apresúrase axogar outro partido antes de que regrese a crúa
realidade e os sons da guerra obriguen aos nenos a
porse a cuberto de novo.
Post escrito por Rajat
Madhok, UNICEF Iemen