Conferencia de Nacións Unidas sobre Desenvolvemento Sostible

"Os nenos vivirán no futuro que nós construamos"

Por Khaled Mansour, Director de Comunicación de UNICEF en Nova York

Con máis de 7.000 millóns de persoas no planeta, a comunidade internacional debería preguntarse en Rio de Janeiro o que significa o desenvolvemento sostible para os 2.200 millóns de nenos e nenas que hai no mundo. Despois de todo, o futuro que queremos e estamos a construír, será seu e dos seus fillos para vivilo. E debería ser máis equitativo.  

O desenvolvemento sostible ten que ver con recoñecer activamente, comprender e actuar nas interconexións entre aeconomía, a sociedade e omedio. O progreso alcanzado nas últimas décadas na redución da mortalidade infantil e a pobreza, na escolarización de nenos e na mellora do acceso a auga potable non tivo precedentes. Aínda así, estas melloras non se traduciron nun desenvolvemento equitativo.
Por exemplo, un recente estudo de UNICEF mostrou que as disparidades entre o 20% da poboación máis pobre e máis rica en 18 de 26 países estudados non diminuíron, a pesar de que se produciu unsignificativo descenso no índice demortalidade infantil. Estas medias enmascaran unha historia de desigualdade. Non é suficiente para UNICEFsimplemente debater sobre o feito de que os nenos deben estar no corazón do que produce o desenvolvemento sostible. A enorme tarefa que os líderes teñen por diante é estender os beneficios do desenvolvemento e chegar a todas as familias. As marcadas disparidades permanecen ou estanse a ampliar e están a poñer as comunidades máis pobres en moitos países sistematicamente en clara desvantaxe.  

Este é un tempo no que o panorama do desenvolvemento está a cambiar, e non só debido á crise económica mundial. Os cambios foron evidentes no Foro do ano pasado en Busán sobre a efectividade da axuda e son máis aparentes a medida que se achega a Conferencia de Nacións Unidas sobre Desenvolvemento Sostible en Río de Janeiro. Sobre este novo panorama, o Secretario Xeral de Nacións Unidas chamou a establecer obxectivos de desenvolvemento sostible, construídos sobre a base dos actuais Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio (ODM), e "a establecer os alicerces dun crecemento económico dinámico, respecto para o planeta e equidade social". As discusións en Río sobre a axenda posterior aos ODM poderían cambiarpotencialmente a forma en que a comunidade internacional pensa sobre o desenvolvemento e o crecemento.A necesidade deste cambio é evidente pola coincidencia dacrise de alimentos, financeira e económica, e osdesastres naturais dos últimos anos, os cales contribúen á falta de estabilidade e seguridade en diferentes niveis. O investimento equitativo nos sectores sociais, como a saúde e a educación, promove realmente a estabilidade social e política, e constrúe resilencia para futuros impactos.  
 
 

OS ExEMPLOS DE BRASIL E INDONESIA

Brasil e Indonesia son exemplos diso. Estes países foroncapaces de afrontar a recesión mundial mellor que outros. Ademais, a mellora na resposta aos desastres naturais de Bangla Desh atribuíuse en parte á súa economía máis diversificada, os seus programas de redución da pobreza e os seus esforzos por apoiar as comunidades máis remotas e desfavorecidas nas zonas propensas a desastres. Por outro lado, os resultados de investir en infancia son doadamente apreciables. Un ano adicional de escolarización das nenas pode aumentar os seus futuros salarios entre un 10% e un 20%, salarios que á súa vez as mulleres, máis que os homes, reinvisten nas súas familias poñendo en marcha un novo ciclo de oportunidades e de prosperidade. O Banco Mundial estima que investir en nutrición pode aumentar o PIB dun país polo menos entre un 2% e un 3%. Tendo en conta o impacto que ten a nutrición sobre a saúde, o benestar e o desenvolvemento, UNICEF está a redobrar os seus esforzos, tanto a nivel mundial como nacional, para reducir a desnutrición.  
 

EQUIDADe PARA ROMPER o CÍRCULO DA POBREZA

Un desenvolvemento máis equitativo e sostible é factible, moralmente correcto e sabio, á vez que salvagarda os dereitos da infancia. Investir de xeito equitativo nos nenos rompe a transmisión xeracional da pobreza, crea sociedades máis estables e contribúe ao crecemento sostible.Este enfoque comeza dirixindo os escasos recursos alí onde poidan ter maior impacto: os nenos que se enfrontan a privacións como consecuencia de pobreza, xénero, situación xeográfica ou calquera aspecto que supoña unha barreira discriminatoria. Por último, o principio reitor dos dereitos dos nenos pódese poñer en práctica a través dun enfoque socialmente equitativo para o desenvolvemento sostible. Noutras palabras, para que o desenvolvemento sexa realmente sostible e beneficioso para as futuras xeracións -os nenos de hoxe- este debe ser equitativo.